Sonsöz

Aşağıda yazılı şiirde anlatıldığı gibi; Hakk (CC) yolcusunun zeki, basiret sahibi ve
anlayışlı olması icab eder. Ona gereken de budur.
Allah’ın (CC) zeki, anlayışlı kullan var;
Dünyayı boşadılar; korktukları mihnetler var.
Onlar denizde, kötü halleri dalgalar saydılar;
Iyi işleri kurtarıcı gemi bilip sarıldılar.
Yolcu daima işin sonuna bakmah. Önden yapılan işleri de iyi düşünmeli zahirdeki hallerin tadına aldanmamalı.
Tasavvuf ehli der ki, yapılan şler ona, yaradana aittir. İnsanın elinde tam yetki olmadığına göre, bir başka şekle girmesinden korkma lıdır:
“Allah’ın (CC) mekrinden, yalnız yarını yitirenler emin olabilir.”[l]
Ayet-i Kenmesi sözümüzün esasını teşkil eder. Bir Kudsi Hadis’te ise şöyle buyurulur:
“Ya Muhammed (SAy)! Günahkarlara benim gatur olduğumu müjdele; sıddık mertebesine erenlere de gayyur olduğumu anlat...”
Velilerin kerameti, içinde bulundukları halleri gerçektir. Ancak, ilahi mekirden ve istidraçtan emin olamazlar. İstidraçtan salim olan, yalnız Peygamberlerin (AS) gösterdiği mucizelerdir.
Demişler ki:
“Son nefesin kötü geçmesinden korkmak, onun rahat geçmesini sağlar.” Hasan-ı Basn (RA) der ki:
“Allah’ın (CC) veli kulları, korku ile yücelere çıktılar. Onlarda korku, ümitten daha fazladır. Hikmetine gelince beşeriyet hallerine aldanma tehlikesinin mevcut olmasıdır. Yolu, öyle bir kapanır ki, farkında bile olmazlar.”
Yine dedi ki:
“İnsan sıhhatta olduğu devamınca, hastalıktan korkar; dolayısı ile ünıidi azalır. Hasta olunca da sıhhat ümidi çoğalır, korkusu eksilir.”
Peygamber (SAV) Efendimiz şöyle buyurur:
“İman sahibinin korku ve limidi tartılsa, eşit gelir.”
Ama, son nefesinde, Allah’ın (CC) fazlı ile ümidi galip gelir. Bunu da şu Hadis-i Şeriften anlıyoruz:
“Ölenlerinizden herkes, Allah’a (CC) iyi zan besleyerek son nefe5ini teslim eder.”
Çünkü ol Allah’ın (CC):
“Rahmetim herşeyi sardı7[2]
“Rahmetim öfkemi geçti.”
Kelamlanndaki derin manayı anlar. Allah-ü Teala (CC) merhamet edenlerin en iyisi olduğuna göre, bu hal çok görülmez.
Hakk (CC) yolcusuna lazım olan, Allah’ın (CC) kahnndan kaçmaktır. Yine gerekir ki, varlığını O’na (CC) arz ede, neyi varsa O’nun (CC) önüne sere ve böylece O’ndan (CC) O’na (CC) kaça..
Salike gereken O’nun (CC) varlığı önünde diz çöküp maddi varhğını soya, hatalarını itiraf ede ve O’nun (CC) kapısı önüne senle... Bunlan yaparsa O’nun (CC) feyzine, fazlına, lütfuna, merhametine erer ve günahları erir. Çünkü 0 (CC), çok iyidir, merhameti çoktur, cömert ve kerimdir. Ezeli padişah ve büyük sultandır.

[1] Araf S. A.99
[2] Araf 5. A.156